شرور

با گسترش دانش ژنتیک و همچنین یافته های جدید جانورشناسی و کشف موجوداتی که دارای عمر نامحدود دارند، دانشمندان امیدوارند به زودی با یافتن ژن این نامیرایی و بکار بردن آن در ساختار ژنتیکی انسان بشر را جاودانه سازند.
__________________________________________________________________
در مقاله ای روز دوشنبه ۲۷ فوریه ۲۰۱۲ در ژورنال که دانشمندان بریتانیایی بر این باورند که آنها راز جاودانگی و نامیرایی بالقوه ای را برای انسانها در کرمهای پهن (Flatworm) شناسایی کرده اند.

کارشناسان دانشگاه ناتینگهام دو گونه از کرمهای پهن را که می توانند خود را بارها و بارها همگون سازی یا حتی بازسازی کنند، مورد بررسی قرار دادند و یافته آنها امید دانشمندان را برای یافتن راهی برای از بین بردن اثرات ناشی از پیری در سلولهای انسانی دوچندان کرده است.

این کرمهای پهن از خانواده پلانارین (planarian) هستند که برای دورانی طولانی دانشمندان را مجذوب ترمیم نامحدود خود کرده اند.

در طی این پژوهش از یک کرم اصلی که به قطعات ریز تکه تکه شده بود حدود ۲۰،۰۰۰ کرم پهن جدید بدست آمد و تیم پژوهشی چگونگی جایگزینی سلولهای پیر یا آسیب دیده توست این گونه کرم شگفت انگیز بررسی نمودند.

دکتر عزیز ابوبکر مدیر این پژوهش می گوید: "ما در حال مطالعه دو گونه از کرم های پهن (planarian ) هستیم که یکی از آنها مانند ما تولید مثل جنسی دارد و دیگری تک جنسی یا بی جنس است (نر و ماده ندارد - asexual) است و از راه به دو نیم شدن تکثیر می کند."

ایشان می افزاید: " به نظر می رسد هر دو گونه توان بازسازی نامحدود دارند و با رشد پیاپی عضلات، پوست، احشاء و حتی کل مغز به زندگی خود ادامه می دهند."

کلید جاودانگی کرم پهن در تلومرهای آنها است. تلومر بخش کوچکی از DNA است که در کلاه انتهای کروموزوم ها قرار دارد، پاسداری و محافظت از آنها در برابر آسیب و از دست دادن عملکرد سلول در ارتباط با افزایش سن است.

هر بار که یک سلول تقسیم می شود کلاه تلومر آن کوتاهتر می گردد. هنگامی که آنها بیش از حد کوتاه می شوند، سلول توانایی خود را برای تجدید و تقسیم را از دست می دهد. پژوهش ها نشان می دهد که جانوران جاودانه دارای سلولهایی هستند که توانایی حفظ طول تلومر به طور نامحدود را دارند و بهمین دلیل سلول های جاندار می توانند همچنان به تقسیم و بازسازی خود ادامه دهند.

دکتر ابوبکر پیش بینی کرده بود که کرم های پهن فعالانه بخش پایانی کروموزوم های خود را در سلول های بنیادی بالغ حفظ می کنند که این امر منجر به جاودانگی از دیدگاه نظری می شود. [مرگ بواسطه بیماری ها یا شکار شدن از جاودانگی تجربی و عملی آنها جلوگیری می کند]

وی در اینباره می گوید: "اطلاعات ما یکی از پیش بینی ها در مورد آنچه یک حیوان را به طور بالقوه جاودانه می کند را برآورده کرده است."

و در آخر می افزاید که اهداف آینده ما در این پژوهش درک جزئیات بیشتر این مکانیسم و چگونگی فرگشت (تکامل) حیوانات جاودانه خواهد بود.